Pluizen, pluizen en nog eens pluizen!

Pluizen, pluizen en nog eens pluizen!

Overal waar je kijkt... pluizen! 

Het is overduidelijk, Flóki is hard bezig zijn dons in te wisselen voor veren. En wat voor veren... prachtig zijn ze! Elke dag wordt hij mooier.

Maar even terug naar het begin van de afgelopen week. Zondag (9 mei) was het eindelijk eens heerlijk weer. Tijd dus om Flóki eens de tuin te laten ontdekken. Dat was een groot avontuur voor zo’n klein donsballetje!

Hij had veel om naar te kijken maar vond het wel spannend. Dus kwam hij steeds snel weer naar me toe om dicht tegen me aan te kruipen.

We hebben nog steeds veel lol om hem. Hoe hij loopt, naar dingen kijkt en dan vooral z’n koppie alle kanten uit draait. Sinds deze week springt hij ook. Het is geen gezicht! Eerst ziet hij iets, kijkt er lang vanuit elke hoek naar, beweegt wat op en neer op z’n pootjes en dan... tjak, er bovenop! Het zijn voornamelijk z’n braakballen die het moeten ontgelden. Die worden na de “kill” vakkundig aan stukken gescheurd! 🤣

Zijn groei begint nu een beetje te stagneren. De laatste dagen komt hij niet zo veel meer aan als in het begin. Hij zit ook rond een volwassen gewicht dus op zich niet raar. Nu gaat de energie verder in het groeien van alle veren en het ontwikkelen van z’n vaardigheden.

Maar gewoon omdat ik er van hou en me blijf verbazen over de snelle groei toch nog een vergelijkfoto.

17 dagen verschil!

Nog een mijlpaaltje is dat hij nu als een echte vogel op 1 poot kan zitten. Bij eerdere pogingen viel hij altijd om maar hij heeft z’n evenwicht inmiddels gevonden. 

Al geeft hij er nog de voorkeur aan om als een echt kuikentje te slapen 😄

Bij je zitten vind hij ook nog fijn. Al merk je wel dat die heerlijke tijd van veel op schoot slapen bijna voorbij is. Hij is actiever en een stuk vocaler, komt een serieus gekrijs uit.

Dus veel klimmen, springen en roepen.

Met Hemelvaart hebben Filip en zijn vriend Stijn de volière voor Flóki gebouwd. Het is een heel mooi verblijf geworden! Alleen aan de binnenkant nog wat aankleding en dan wachten tot hij groot genoeg is om er in te kunnen. Maar we zijn er erg blij mee!

Zijn klauwen worden steeds sterker en scherper. Soms al best pijnlijk als hij in je nek zit of op je blote hand. Vandaar dat we hem voorzichtig ook al wat wennen aan de handschoen. Gewoon zo nu en dan eens op zetten zodat hij het kent.

Ik zie dat het al weer een aardig blogje aan het worden is. Tja, er is zo veel te laten zien, hij is gewoon té leuk!

Ik sluit af met toch nog een foto (eigenlijk 2). Flóki’s “hartje” op z’n gezicht wordt steeds duidelijker en mooier. En om in de hartjes te blijven nog even een lief kiekje van ons tweetjes 🥰

Tot een volgend blog!